Stad Antwerpen legt de lat hoger voor verbrandingsoven ISVAG. Top!

Hoe staat het met die nieuwe afvalverbrander van ISVAG bij Antwerpen? Even recapituleren: het plan kreeg eerder dit jaar geen vergunning van minister Van den Heuvel (CD&V). Het Antwerpse stadsbestuur zei toen op zoek te gaan naar alternatieven in het havengebied. En nu? Wel, het bestuur hield woord: er loopt nu een marktbevraging naar betere oplossingen om energie en grondstoffen te halen uit restafval dat je verbrandt.

En verder?

Na de marktbevraging zal onderzoeksorganisatie VITO de resultaten analyseren en het proces begeleiden. Begin december moet dat landen. De selectie van de mogelijke alternatieven gebeurt op basis van kostprijs, timing (1 januari 2026), capaciteit, netto-emissies en afvalbeleid van de stad. Ook de impact op de mobiliteit en het potentieel aan warmtelevering zijn doorslaggevende elementen. Terecht: de verwachte warmterecuperatie van het ISVAG-dossier zoals dat nu op tafel ligt, is ruim onvoldoende.

Een goede zaak, maar...

Dit is een duidelijke stap vooruit, al moeten we voor ogen houden dat er ook valkuilen zijn. Oplossingen zoals ‘waste-to-fuel’ of ‘plastics-to-fuel’ worden in de afvalsector af en toe naar voren geschoven, maar vormen geen duurzame klimaatoplossing. Hierbij maak je brandstof van afval, maar dat betekent dat de CO2 opnieuw uitgestoten wordt wanneer die brandstof gebruikt wordt. Hoe ziet een goede oplossing voor afval er dan wel uit? Die is écht circulair en houdt rekening met de volledige keten.

Bovendien is er nog flink wat ruimte om de hoeveelheid afval te verminderen, ook op korte termijn. Zo mogen we binnenkort de nieuwe blauwe zak (P+MD) verwachten, zelfs zonder nieuw beleid. Die zal de restafvalzak verschillende kilo’s lichter maken. Ook in de nabije toekomst: de verplichting om organisch afval selectief in te zamelen (ten laatste in 2023 volgens de recent herziene Europese afvalwetgeving), de hogere ambities inzake hergebruik per persoon (momenteel 7kg), de inzet van herbruikbare bekers op evenementen vanaf 2020, de recyclagedoelstellingen voor drankverpakkingen (90% tegen 2022) en van plastic verpakkingen in het algemeen (65% tegen 2023) en 95% voor alle verpakkingen tegen 2025.    De alternatieven die voorgesteld worden voor de nieuwe afvalverbrander moeten dus passen in een traject op lange termijn dat rekening houdt met maatregelen rond afvalpreventie en circulaire economie.  Het is aan de Vlaamse afvalmaatschappij OVAM om als regisseur van het afvalbeleid een strategische visie uit te werken die de afbouw van de eindverwerkingscapaciteit optimaliseert op vlak van geografische inplanting, efficiëntie van materiaal- en energierecuperatie en dimensionering van de installaties. Met andere woorden: er gaat minder afval te verbranden zijn, de installaties hiervoor moeten dus de juiste grootte hebben, op de juiste plek komen en zo goed mogelijk energie en grondstoffen recupereren uit het afval.

Huiswerk voor de nieuwe Vlaamse Regering

Dat vormt meteen een prioriteit voor de nieuwe Vlaamse regering. Dit agendapunt zal deel uitmaken van een nieuw actieplan circulaire economie. Dit plan zal de grenzen van de departementen zoals ze nu bestaan overschrijden en omvat ook de opvolger van het actieplan huishoudelijk afval, met de richtsnoeren voor het eindverwerkingsbeleid van afval. Het Antwerpse stadsbestuur anticipeert dus best op dit beleid wanneer zijn marktbevraging en het onderzoek van VITO afgelopen zijn en het alternatieven voor de ISVAG-afvalverbrander zoals die nu gepland is, gaat uitkiezen.

Bron: www.bondbeterleefmilieu.be

Auteur: Olivier Beys

Foto: BBL